Ziekjes

ZIEKJES


Het heeft even geduurd, maar daar ben ik weer. De afgelopen dagen heb ik me aardig beroerd gevoeld. Hoesten, hoesten en nog eens hoesten. Keelpijn, hoofdpijn, oorpijn, misselijkheid, snotteren. Ik voelde me echt niet goed en het enige waar ik aan kon denken was thuis. Ik wilde zo graag naar huis. Ik miste iedereen die ik lief heb. Door verschillende telefoongesprekken met familie, mailtjes, gesprekken met mijn lieve huisgenootjes ben ik er weer helemaal bovenop gekomen. Gelukkig. Want een land als Afrika moet je niet al na een week verlaten haha..

Iedereen in het huis heeft goed voor mij gezorgd. Erg lieve huisgenootjes heb ik. Allemaal erg bedankt dat jullie voor mij klaar staan. Ik zal er ook voor jullie zijn meiden en jongen. Gelukkig voel ik me stukken beter en ik heb weer helemaal zin in het avontuur. Ook voel ik me erg op mijn gemak in dit huis. Ik zit hier nu een week en ik voel me nu toch wel thuis, gelukkig maar. Ik had eigenlijk verwacht dat het nog wel langer zou duren.

Stage
Morgen beginnen we met onze stage. Daar ben ik op zich wel blij mee, want nu kan ik nog even bijkomen en helemaal uitzieken. Mrs Watson had het de afgelopen week nog te druk om ons op te vangen. Dat begrijp ik ook. Er is namelijk iets vervelends gebeurd binnen MTR Smit. Een jongen die daar al bijna zijn hele leven verbleef is overleden. Verschrikkelijk om zo iets mee te maken. Wat en hoe weet ik ook niet precies en dat vertel ik liever ook niet op deze site. Misschien wil MTR Smit het stil houden en dat respecteer ik. Na donderdag zullen jullie te horen krijgen wat ik van mijn stageplaats vind.

Addo Elephant National Park
Vorige week zijn we naar het Addo Elephant National Park geweest. Echt geweldig was dat. Er stonden op een gegeven moment wilde olifanten naast onze auto. Ik had het er niet op. Maar door stil te blijven liepen ze uiteindelijk weg. Echt zo mooi om die beesten van dichtbij te zien. Lindy was helemaal blij. Haar dag kon niet meer stuk. De mijne trouwens ook niet hoor. Maar hoe konden we Lindy nou het beste op de foto krijgen met die beesten. Uit de auto stappen en er naast staan was verboden. Dan maar uit het raam hangen zodat ze er toch nog samen met de olifanten op kon staan. (dit was eigenlijk ook verboden:$)Andere gingen wel stiekem de auto uit. Foei foei Vera en Ingrid.;) Haha gelukkig had niemand het gezien. Dus geen boete voor ons.
Ook hebben we een schildpad, herten en zwijnen gezien dat was ook erg leuk. Op een gegeven moment leek het wel gewoon normaal om die beesten te zien. Ik besefte niet helemaal dat het wilde dieren waren en dat wij niet in een dierenpark waren, maar op safari in Afrika. De olifanten blijven toch wel het hoogtepunt van het hele park. Echt een aanraden.
We hebben denk bijna 5 uur rond gereden, maar nog geen leeuwen, zebra’s en neushoorns gezien. Dat was wel jammer. Achteraf hoorde ik dat er maar 12 leeuwen in zo’n park zitten. Ja dan vind ik het ook niet zo gek dat we ze niet tegen zijn gekomen. Het park is mega groot, na 5 uur rond gereden te hebben, hadden we nog niet de helft van het park gezien. Binnenkort als ik weer helemaal beter ben, gaan we naar een leeuwenpark hier vlakbij. Dus de leeuwen ga ik gelukkig nog zien:)

Auto rijden. Links/rechts/links/rechts. Wat is het nou??
Ook heb ik al auto gereden. Ik moest eerst even wennen om links te rijden en links te schakelen. Maar dat ging al vrij snel. Het rijden vind ik niet eng. Je moet gewoon even door hebben hoe alles werkt. Soms zat ik nog wel eens even op de verkeerde rijbaan, maar dan corrigeerde Lindy mij. Gelukkig maar want hier wil je geen ongeluk krijgen. Je moet wel goed uitkijken hier. Ze halen je van alle kanten in, links en rechts inhalen is hier toegestaan. Vooral ’s nachts moet je goed opletten. Hier rijden de mensen gewoon wanneer ze hebben gedronken. In Nederland doen sommige dat ook wel, maar hier krijg je er niet echt een boete voor. Wel krijg je een flinke bekeuring wanneer je bij een stopbord niet stopt. Dat kan je zo 80 euro kosten. Dat willen we niet, dus we stoppen netjes voor elk stopbord. Voor de veiligheid rijden we ook met de deur op slot. Er staan mensen langs de weg en zelfs op de weg te bedelen. Je weet maar nooit ze kunnen zo je deur open trekken. Dat is gelukkig nog niet gebeurd, maar je moet er wel rekening mee houden.

Afgelopen vrijdag gingen we eerst even met de auto naar het strand. Heerlijk was dat even lekker uitwaaien en je hoofd luchten. Toen we terug kwamen was het snel omkleden en klaarmaken voor het etentje met Khaya. Eerst gingen we lekker aan het strand wat drinken. Erg gezellig was dat. Maar toen voelde ik me al niet helemaal 100 procent. Ik was al verkouden en ik was flink aan het hoesten. Maar ik wilde er graag bij zijn dus dan ga je toch maar mee ondanks je verkouden bent. Na wat gedronken te hebben zijn we naar de Thai gegaan. Daar hoef ik dus nooit meer naar toe. Toen ik het eten geserveerd kreeg leek het heel lekker. Ik nam een hap en ik wist niet hoe snel ik mijn glas met drinken moest pakken. Mijn mond stond in brand. Ik dacht bij mezelf waar heeft Martijn ons naar toegebracht. Lindy’s eten was trouwens wel lekker hoor. Ik had gewoon iets verkeerd besteld. Het is ook moeilijk om in een ander land iets lekkers te bestellen hè Milton? Haha. Ik vond dat ik na het hoofdgerecht wel een toetje had verdiend. Ook dat was niet alles. Ik had een bananensplit besteld. Ik kreeg een banaan met wat waterijs, leek het wel. Het was geen roomijs. Ook zat er geen bananenijs bij. In plaats van de chocoladesaus kreeg ik een groen sausje, wat nogal zuur smaakte. Ik had net zo’n zin in een lekker ijsje. Ik houd van ijs. Goed, ik zal hier vast nog wel eens lekker ijs kunnen eten. Het duurde even voordat iedereen het eten had gekregen en op had. Hier gaat het anders dan in Nederland. De een heeft het eten al op en de ander moet het nog krijgen. Maar dat geeft niet, ik begrijp dat wanneer je met zo’n groot koppel bent, niet alles tegelijk op tafel klaar kan staan. Na het eten zijn we lekker op stap gegaan. Ik voelde me steeds beroerder, maar ik bleef een echte diehard, Ik moest doorgaan net zoals mijn zus altijd doet.. Hè Nadine;)

Eerst bracht Martijn ons ergens naar toe waarbij het wel leek alsof je de grens over ging. We moesten door een poort waar bewaking stond en we reden over messen die op de weg lagen. (weet je wel van die messen waar ze je banden mee lek prikken) Die messen deden ze voor ons wel omlaag hoor. Vreemd vonden wij dat. We wisten niet waar we heen gingen. Uiteindelijk kwamen we erachter dat op die plaats een leuke discotheek is. Maar die was die avond gesloten dus waren we maar omgekeerd. Toen zijn we naar een tent gegaan wat vlak aan het strand ligt. Zag er allemaal erg mooi uit. Wel werd mij al verteld door studiegenoten dat je moest oppassen binnen die tent, omdat ze je zomaar aanraken en meelopen naar de wc. Dus toen ik naar de wc moest ben ik samen met Lindy gegaan, want je weet maar nooit. Er waren vooral donkere en gekleurde mensen binnen. Erg leuke muziek vond ik. De drank was ook erg goedkoop. Ze hadden er zelfs Heineken en Amstel bier. Helemaal de plek voor Lindy. Haha;) Na lekker te hebben gedanst zijn we naar een andere discotheek gegaan waar vooral blanken mensen waren. Martijn kon niet even wachten op ons dus wij waren voor de tweede keer die avond verdwaald. Gelukkig werkt de mobiele telefoon hier ook, dus uiteindelijk zijn we veilig bij de discotheek aangekomen. Ook daar was het goedkoop. Iets duurder dat die andere tent. Mooie ruimte en lekkere muziek. Hier hadden ze wat meer house e.d. Je moet me niet vragen hoe het heet, want dat ben ik vergeten.
Op een gegeven moment trok ik het niet meer en zijn Lindy, Lotte en ik naar huis gegaan. Om 3:00 uur lagen we in bed. Oja dat was ik nog vergeten te vertellen. Lotte is ons nieuwe huisgenootje die vrijdag is aangekomen. Stoer dat ze gelijk mee op stap ging na zo’n lange reis, ik had het niet getrokken. Inmiddels is Anouk, ons laatste huisgenootje, ook aangekomen. Nu zijn we helemaal compleet (8 personen) Allemaal erg leuke meiden en niet te vergeten een jongen, Dirk;). Dirk zit hier al een tijdje hij gaat in oktober weer weg. Dus dan is het helemaal een meiden huis.(niet dat ik je weg wil hebben hoor Dirk) Lekker knus hier. Iedereen zorgt voor elkaar. Koken doen we nu nog gezamenlijk wat erg gezellig en fijn is. Nog niet iedereen is met stage begonnen dus we moeten straks kijken hoe dat gaat.

De dag na het uitgaan was ik natuurlijk helemaal kapot. Ik kon niks. Niet eten, niet slapen ik had overal zoveel pijn. Ik ben gelijk naar de supermarkt gegaan samen met Lindy en Lotte om wat spullen te kopen voor de verkoudheid. Ik ben daar denk ik iets te ver in doorgeslagen. Ik heb van alles gekocht en van alles geprobeerd wat een negatief effect had. Ik werd alleen nog maar zieker voor mijn gevoel. Uiteindelijk heb ik alles eruit gespuugd, dat was echt een opluchting. Daarna heb ik het bij paracetamol, vicks en stomen gehouden. Gelukkig kan ik weer eten zonder dat ik me er naar door begin te voelen. Oja dat is ook zoiets. Hier wordt gewoon alles voor je gedaan. Wanneer je gaat tanken, hoef je dat niet zelf te doen, de mannen staan al voor je klaar. Bij boodschappen doen zijn er speciale mensen die je boodschappen in een tas doen. Er zijn hier parkeermannen die op je auto passen wanneer je aan het shoppen bent. Daarnaast zijn de mensen hier ook zo aardig en beleefd. Wanneer je iets vraagt staan ze gelijk voor je klaar.

De meiden van Marshall road hadden ons al uitgenodigd om bij hun huis te komen. Erg lief van ze. Dat hebben we overgeslagen omdat ik ziek was. Er zijn nog genoeg dagen dat ik hier ben dus dat maak ik nog wel goed met ze. A.s. vrijdag hebben we trouwens een feestje bij ze. Ik hoop dat ik dan helemaal opgeknapt ben. Voor de rest heb ik niet veel meer gedaan. Ik heb vooral thuis gezeten, op bed gelegen om uit te zieken. De rest is wezen shoppen, naar stage gegaan, naar een boyband geluisterd, marktje geweest en ze hebben gezumba’t. Ik weet niet hoe je het schrijft maar goed. Ik had de zumba cd’s uit NL meegenomen. Zal hier goed van pas komen. Zo blijven we toch nog in beweging.

Ik heb eigenlijk niet zo heel veel meer te vertellen. Iedereen nogmaals bedankt voor de bezorgdheid en de lieve berichtjes die ik heb gekregen. Helaas is mijn mama, papa en zus nu ziek. Advies: niet te veel middelen door elkaar heen gebruiken;) Het lijkt wel alsof de verkoudheid besmetbaar is via de telefoon en pc, haha. Ik wens jullie allemaal veel beterschap en ik spreek jullie snel weer.
Schat veel succes met je eerste studie week.

Dikke kus en een dikke knuffel.

Liefs
Talitha